Sine-i Millet terimi, Osmanlı ve Cumhuriyet dönemi siyasetinde kullanılan bir kavramdır ve özellikle kriz dönemlerinde veya siyasi bir tepki olarak gündeme gelir. Kelime anlamı olarak "milletin bağrına dönmek" anlamına gelir.
Tarihsel Bağlamda Sine-i Millet
-
Osmanlı Dönemi:
- II. Abdülhamid döneminde Meclis-i Mebusan'ın 1878’de kapatılmasından sonra bazı milletvekilleri "sine-i millete dönerek" mücadeleye devam etme kararı almışlardır.
-
II. Meşrutiyet ve Sonrası:
- 1908'de II. Meşrutiyet’in ilan edilmesiyle tekrar aktif hale gelen mecliste, bazı muhalif vekiller baskılar karşısında "sine-i millete dönmeyi" bir çıkış yolu olarak görmüşlerdir.
-
Cumhuriyet Dönemi:
- 1920'de İstanbul’un işgali sırasında Osmanlı Meclis-i Mebusan’ı kapatılınca milletvekilleri sine-i millete dönerek Ankara’ya geçmiş ve TBMM’nin açılış sürecini başlatmıştır.
- 1960, 1980 ve 1997 gibi askeri müdahale dönemlerinde siyasi liderler veya gruplar, milletin içine dönerek halktan destek alma yolunu tercih etmişlerdir.
Günümüz Siyasetinde Kullanımı
Günümüzde "sine-i millet" kavramı, genellikle siyasi partilerin veya milletvekillerinin, meclisten çekilerek doğrudan halktan destek almayı hedeflemesi anlamında kullanılır. Özellikle meclis içindeki muhalefetin sesinin kısıldığını düşünen siyasi partiler ya da bireysel vekiller, halktan doğrudan destek alarak siyaset yapmayı tercih edebilir.
Özetle: Sine-i millet, bir siyasinin veya siyasi grubun parlamentoyu veya resmi görevlerini bırakarak halkın içine dönmesi, halkın desteğiyle siyasi mücadelesine devam etmesi anlamına gelir.
