Burdur Salı Pazarı'nda pazarcı esnafının yanı sıra köyde küçük imkanlarla kendi ürünlerini yetiştiren ve bunlardan kazanç sağlamak için köylü pazarı kısmında satışa çıkan köylü üreticiler soğuk günlerde küçük sergileriyle para kazanmaya çalışıyor. Köylerden gelip küçük çaplı tezgahlarıyla kazanç sağlamaya çalışan satıcıların da yaşam mücadelesi gözler önüne seriliyor. Küçük imkanlarla ürettikleri ürünlerini satmaya çalışan köylüler, soğuk havalara ve düşük kazançlara rağmen direnmeye çalışıyor. Ancak bu çaba, kimi zaman "kendi yağında kavrulmak" deyimiyle özdeşleşiyor.
Emekli maaşlarının yetmediğini belirten köylü üreticiler, pazarda elde ettikleri kazancın beklentilerini karşılamadığından yakınıyor. Emekli maaşının yetmemesini öne sürerek, "Bu yaşımıza geldi, maaşımızı yetiremediğimiz için üç beş kuruş daha kar etmenin peşinde pazar bekliyoruz." sözleriyle durumun çaresizliğini anlatan köylü esnafı, pazara çıksa bile bekledikleri gibi bir kazanç da elde edemediklerini vurguluyor. Pazara getirdikleri ürünlerin maliyetini dahi çıkaramayan üreticiler, soğukta geçen uzun saatlerin karşılığını alamamaktan şikayetçi.
Tezgahında kendi ürettiği erişte, adaçayı, iğde ve hünnap gibi ürünleri satan kadın üreticiler, kazançlarının çok düşük olduğunu dile getiriyor. Soğuk ve sıcağa aldırış etmeden pazara çıktıklarını söyleyen bir kadın esnaf, “Bazen kazandığımız 200-300 lirayı geçmiyor. Harçlık olsun diye geliyoruz, ama yine de bir eksik kapanmıyor,” diyerek yaşanan ekonomik sıkıntıya vurgu yapıyor.
Pazarın bir köşesinde tezgahını kuran bir başka köylü esnaf ise gün boyu verdiği emeğin karşılığını alamadığını söylüyor. "Tezgahımdaki en pahalı ürün kuru incir, onu da 200 liraya satıyorum. Sabahın köründe gelip, soğukta bekliyoruz ama bugün kazancım 1000 lirayı ancak buldu. Bu artık kazanç değil, hammallık," sözleri, köylülerin içinde bulunduğu çaresizliği gözler önüne seriyor. Pazarda haftada birken haftada iki defaya çıkan yer ücretlerinin, pazara ürün çıkarmanın maliyetlerinin karşısında mücadele etmeye çalışan pazarcı esnafının yanında, deyim yerindeyse kendi yağında kavrulmaya çalışan köylü esnafları daha çok eziliyor. Yalnızca geçim için değil, kendi ürettiklerini değerinde satma hayaliyle pazara çıkan üreticiler, büyük bir emek karşılığında alın terinin boşa gittiğini düşünüyor.
